Royal

Beschouwingen
07 juli 2017

Om direct al wat namen neer te zetten, zoals Royal Boch, Royal Delft, Royal Albert, Royal Doulton en Royal Enfield,  dan is het duidelijk, dat we in de wereld van de serviezen zijn aanbeland. Het zal ons bekend zijn, dat het eerst genoemde servies een Belgisch merk is. Hun assortiment is bescheiden,  waarvan het boerenbond het meest uitbundige servies is.  Van Royal Delft weten we dat we hun Defts Blauw in iedere souvenierswinkel kunnen aantreffen en dat we met Royal Albert en Royal Douton met Engelse serviezen te maken hebben.  Overigens is het bij Royal Albert mogelijk om bij hen de grootste kitsch te bestellen,  om daar je theevisite mee de stuipen op het lijf te kunnen jagen.

Maar wat Royal Enfield betreft, die hoort niet in dit rijtje thuis. Maar in een heel ander rijtje en wel bij  Triumpf, Matchles en Norton. Voor alle duidelijkheid wordt in deze, met Triumph geen dameslingerie bedoeld, maar gaat het, net zoals het merk Royal Enfield om motorfietsen.

Tot voor kort had ik van Royal Enfield nooit gehoord.  Had men mij gevraagd  wat dat wel kon zijn,  dan had ik in de verste verte niet aan motoren gedacht,  maar eerder dat het iets met serviezen of iets dergelijks te maken kon hebben.

Op een middag zat ik in Bergen op een terrasje aan de Breelaan een tripel te drinken,  toen mijn aandacht werd getrokken door een excentriek stel,  die bij een wat ouderwets uitziende motor aan de overkant van de weg stonden.  Ook naar de motor ging mijn aandacht uit. Op de benzinetank kon ik Royal Enfield lezen.  Ik ben van achter mijn tripel vandaan gegaan  en naar hen toegelopen.  Ik sprak de man aan, die zo’n jaar of 45 moest zijn en met een keurig bijgeknipt baardje er zeer gesoigneerd uitzag, of hij me iets meer over die machine kon vertellen. Dat kon hij zeker.  Hij zei mij dat het van oorsprong een Engels merk was die tegenwoordig enkel nog in India wordt gemaakt, en dat ook deze 500 cc één cylinder, daar al was gefabriceerd.  Maar toen ik de vrouw aankeek en zag dat zij  zo’n 25 jaar ouder moest zijn dan hij, maar nog voor ik iets kon gaan denken, zij mij luid toeriep:   “Ik ben zijn moeder!” Ze had het motorpak voor deze gelegenheid van zijn vriendin aan, om samen met haar zoon bij dat mooie weer wat te gaan toeren.

Jammer dacht ik, toen ik even later weer bij mijn tripeltje zat,  dat ik deze mensen nooit meer terug zal zien.  En wat mij achteraf meer boeide dan die motorfiets,  was die leuke moeder van hem.  Op het internet was ik nog even gaan kijken,  waarom die motor zo koninklijk moest zijn. Maar dat heb ik niet kunnen vinden.

The Vincent Black Shadow is eveneens een Engelse motor; deze 998 cc twee cylinder zal zo’n beetje de zwaarste motor zijn die ze in Engeland hebben gebouwd.  Deze heb ik nooit gezien, maar ik hoorde er van, toen ik naar de TV serie Inspector Morse  ( John Thaw  + 2002)  keek in de aflevering “Who Killed Harry Field”.  Op een gegeven moment, een scene die nog geen 20 seconden heeft geduurd, vroeg Morse aan een geüniformeerde agent of hij een opsporings bericht wilde doen uitgaan betreffende Harry Field, waarbij hij als bijzonderheid opgaf dat deze Harry Field het laatst gezien was op zijn Vincent Black Shadow. Maar toen de agent zei:  “With collar Sir?”  draaide de inspecteur zich vanwege die laatste vraag van hem geërgerd af en liep verstoord weg.  Ook bij deze zeer korte scene liet John Thaw zien dat hij een uitmuntend acteur was.  In de loop der jaren zijn er 33 afleveringen tot stand gekomen, waarbij er 13 afleveringen directe bewerkingen waren van de romans die Colin Dexter over Inspector Morse had geschreven.  Leuk om te weten is,  dat Colin Dexter in de meeste afleveringen kort in beeld kwam en een enkele keer ook een klein rolletje had.

Wat ik zelf met motoren heb is niet zo veel.  Maar in de tijd dat ik kleuter was, was dat wel even anders. Toen zat ik met een motorbrilletje, bovenop de benzinetank, tussen de armen van mijn vader. Ik voelde me heerlijk, zo voor op de Moto Guzzi, de motor waarop mijn vader toen reed, om als architect langs zijn bouwprojecten te kunnen gaan.

Philip Wiesman